Hak etse de, etmese de, ölenlerin arkasından güzel sözler edilir. Kimse çıkıpta bu kişi, "hinoğluhinin tekiydi" diyemez. Bu davranışın temelinde ikiyüzlülük yattığı gibi, "ölenlerin arkasından" konuşulmaz "özdeyişi" nin de belirleyiciliği var. Ancak kimi insanlar vardır ki, bütün bu olumsuzlukların dışındadır. Mustafa Ekmekçi de böyle birisidir. Ekmekçi'yi salt gazeteci olarak görmemek gerek. Ekmekçi; bağımsızlık, demokrasi, özgürlük ve barış savaşımcıları ile birlikte yürümekten asla çekince duymadı. En ön saflarda yürüyerek savaşıma soluk getirdi. Örgütsüz hiçbir şey yapılamayacağını en iyi o biliyordu. Bunun için üzerine düşeni yapmaktan asla geri durmadı. Yılgınlık ve yorgunluk göstermedi, örnek bir duruş sergiledi.
Bizler onurlu bir gazetecimizi yitirdik. Koca bir dev aramızdan çekip gitti. O'nun usta kalemi sustu. O'nun demokratlığını, emekçi dostu oluşunu hep arayacağız. Yarım yüzyıla yaklaşan gazeteciliğinde gösterdiği inat ve ısrar, bizim için bir yol gösterici olacak. Yüreği sevgi dolu Ekmekçi'nin sıcaklığını aramadan edemeyeceğiz. O'nun coşkusu, hoşgörüsü hiç unutulmayacak. Doğru bildiği ilkelerden ödün vermeksizin gazetecilik yapan Ekmekçi'den genç kuşakların öğreneceği çok şey var. Sermayenin sağladığı olanaklar karşısında takla atmadan, Ekmekçi gibi doğru bildiği yoldan ödünsüz yürüyebilen kaç kişi bulabilirsiniz? Kimi basın tekellerinin çöplüğünde malı götürenlere bakınca, Ekmekçi bir onurdur bizim için…
Ekmekçi, Türkiye Gazeteciler Sendikası'nın kuruluşunda yer aldığı gibi, 12 Eylül faşizminin astığı astık kestiği kestik günlerinde insan haklarının savunulması da O'na düştü. İnsan Hakları Derneği'nin ilk genel başkan yardımcılarındandı. 65 yaşında Çağdaş Gazeteciler Derneği genel başkanlığını üstlendi. O kendi deyimiyle "delikanlı" bir gazeteciydi. Yaşamı savaşımlarla dolu dolu geçti. Yazıları ve konuşmalarıyla ilericilerin, demokratların, devrimcilerin yanında yer aldı. Genç meslektaşları için örnek oldu. Onlarla yan yana yürüdü. 70 yıllık yaşamında sayısız olumsuzluklarla karşılaşmasına karşın, yılmadan yorulmadan savaşımını onurla noktaladı. Biz sevenleri O'nu "güle güle Ekmekçi" diye uğurladık…
Kitle, Haziran'97, Sayı: 20