Güneşle geldiler, yüz binleri güneşle buluşturdular. Sel oldu aktı Ankaralı hipodroma o büyük buluşma gününde. Hiç bu kadar çok genç ve güzel insanı bir arada görmemiştim. Böylesi günler; insan hayatında çok sık yaşanmaz. Ben de oradaydım ve beş yüz binde bir olmaktan çok mutluyum.
19 Mayıs 1997 gecesi Ankara'da yaşanan şey sadece Zülfü Livaneli'nin doyulmaz müziğini dinlemek isteği değildi. Bu gençliğin dikilişi ve bayramını kutlarken Ata'sına söz verdiği gibi rejime, laik cumhuriyete sahip çıkışıydı. Ve sahip çıkarken sorumlu kişilere gönderdiği mesaj açık ve netti: Gençlik ve halk "Solda birlik" diyordu. "Birleşemiyorsanız bari ittifak yapın" diyordu. "Ülkemizin aydınlık geleceği gün gün gidiyor. Biz çokuz, güçlüyüz, ama tek tek duruyoruz. Gelin yan yana duralım" diyordu o gece halkımız. Evet 19 Mayıs 1997 bir dönüm noktasıdır. Yaşlı-genç, kadın-erkek, işçi-memur yan yana dururken yeniden doğuş günüdür. Sen-ben yok. Biz varız. Türkiye'yi geziyorum, sadece vatandaş "solda birlik" diyor. "Türkiye laiktir laik kalacak" demekle olmaz, birleşip irticanın önünde koca bir set olalım. İtalya bunu başardı. İtalya'da seçime koalisyon yaparak giren sol zaferle çıktı. Dün birlikte siyaset yaptığımız arkadaşlarımız şimdi ayrı çatıların altında neden? STK'ler ayrı partiler gibi örgütleniyorlar neden? Çünkü hiç kimse, kendisini ifade etmeyen bir örgütte yer almaz. Şimdi bir büyük şemsiye açmanın zamanıdır. Zıtlıklarımızı değil benzerliklerimizi öne çıkararak bir araya gelmeliyiz. Sevgili Mustafa Ekmekçi Abimizi bir güzel insanı yolcu ettik, alkışlarla gönderdik onu. Kimler yoktu ki onu son yolculuğuna uğurlarken. Sol yelpazenin milletvekilleri (eski yeni), parti meclisi üyeleri ve hatta genel başkanları. Bizler Uğur Mumcu'yu uğurlarken, Zülfü Livaneli'yi dinlerken, Mustafa Ekmekçi'yi uğurlarken mi sadece yan yana gelebileceğiz?! Olan rejime oluyor. Halk hacı ile bacı arasında sıkıştı kaldı. Şimdi, sindirildi. Seçenek sunmak zorundayız. Sandığa koşarak, coşkuyla gitmesi için tüm sol partiler yan yana gelmek zorundadırlar. Üç parti yan yana gelse halk onlara sandıkta gerekli mesajı verir. Sandıkta ödüllendirir onları. 19 Mayıs gecesi halkın iletisini (mesajını) tüm liderlerin almış olmasını diliyorum. Gençliğe böylesi bir geceyi armağan eden Çankaya'nın değerli belediye başkanı Doğan Taşdelen'e sonsuz teşekkürler. Katılarak halka birlik, beraberlik iletileri veren, tüm siyasilere ve gençliğin bu anlamlı gününde hiçbir karşılık beklemeden onlara özgürlük şarkılarını armağan eden sevgili Zülfü Livaneli'ye teşekkür ediyorum.
Güneşle geldiniz. Aydınlığımız hiç eksilmesin.
Cumhuriyet, 2 Haziran 1997
Olaylar ve Görüşler