Değerli gazeteci, candan dost, hümanist insan, sevgi dolu yiğit kalem ustası, Atatürk ilke ve Türk Devrimi'nin ödünsüz savunucusu Mustafa Ekmekçi'yi 21 Mayıs 1997 günü yitirdik. Acımız çok derin...
O köylü idi. Aynı zamanda Köy Enstitülü idi. Her zaman Köy Enstitülerinin yanında olmuş, onları sürekli korumayı ve kollamayı ödev bilmişti. Şu anda köşesinde Köy Enstitüleri hakkında yazdığı yazılardan oluşan kesik dosyam ve "Öksüz Yamalağı" yapıtı önümde. Boyuna karıştırıyorum. Okumaya neresinden başlayacağımı bir türlü bilemiyorum. Bir halk adamı olan Ekmekçi, Köy Enstitülerine sonsuz bir sevgi ile bağlı idi...
Ekmekçi ile 2 Temmuz 1994'te "İvrizliler Günü" nde Konya Ereğli'de birlikte olduk. İvrizliler Günü, Konya'da bulunan "İvrizliler, Eğitim Kültür, Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği" adına, Emekli İlköğretim Müfettişi İsmet Beyazıt'ın başkanlığında oluşturulan bir komite tarafından düzenlenmişti. İvrizliler Günü'ne "İvriz Köy Enstitüsü, İvriz Öğretmen Okulu ve İvriz Anadolu Lisesi"nden mezun olanlar katıldılar.
Ekmekçi'yi İvrizliler Günü'ne çağrıda bulunmak üzere davetiyesini bizzat ben götürdüm. Bu arada bu günle ilgili ayrıntılı bilgi verdim. Bana, "2 Temmuz'da Sıvas Olayları'nın yıldönümü olduğunu" söyledi. Ama, sonradan İvrizliler Günü'ne katılmayı yeğleyerek bizleri sevindirdi. Kendisi de bu güne katılmaktan son derece mutlu olduğunu ifade etti. İvriz Köy Enstitüsü, Ereğli'nin doğa ve turizm açısından önemini ve burada gördüğü konukseverliliği, 2-7 Temmuz 1994 günü Cumhuriyet gazetesinde; aynı yazıları "Öksüz Yamalığı" adlı yapıtında yayımladı.
Ben de bir, İvriz Köy Enstitüsü mezunu olarak bugüne ayrıca önem verdim ve boş gitmedim. İvrizliler Günü'nün yapıldığı savunman Şevki Yiğit'in özenle kurduğu bahçesinde bir sergi açtım. Bu sergi de neler yoktu ki?
- İvriz Köy Enstitüsü'nde öğrencilik yıllarında okuduğum ve bugüne değin bir kuyumcu titizliğiyle sakladığım ders kitapları,
- Köy Enstitüsünde tuttuğum ders not defterlerim,
- Köy Enstitüsünde öğrendiğimiz marş, türkü ve şarkıları içeren "Müzik Defterim",
- Köy Enstitüsünde çektirdiğimiz fotoğraflardan oluşan "Albümüm",
- Köy Enstitüleri, Hasan Ali Yücel ve İ. Hakkı Tonguç hakkında basında yayımlanan yazılarımdan oluşan dosyam,
- Köy Enstitüleri hakkında basında o güne değin yayımlanan yazılardan oluşan "kesik dosyam",
- Köy Enstitüleri, Hasan Ali Yücel ve Tonguç hakkında yayımlanan kitaplar,
yer almaktaydı.
Bu sergim çok ilgi gördü. Özellikle Ekmekçi, sergimi dikkatle ve özenle inceledikten sonra bana ve eşime dönerek: "İvrizliler Günü'nü yazmam için bunların hepsini edinmem gerekir" demiştir.
Ekmekçi'yi en son 28 Nisan 1997 günü, Köy Enstitülerinin 57. kuruluş yıldönümünde Çankaya Belediye Başkanı Doğan Taşdelen'in Vedat Dalokay Nikah Salonu'nda Köy Enstitülüler onuruna verdiği yemekte görmüştüm. Çok bitkin bir hali vardı. Adeta ayaklarını sürüyordu. Bu haldeyken bile Köy Enstitülülerin yanında olmayı ihmal etmemişti. Nitekim iki gün sonra hastalanarak sayrılarevine kaldırıldığını üzülerek öğrendim.
Çok sevişirdik. Bir gün Cumhuriyet gazetesinin Ankara bürosuna ziyaretine gittiğimde "Nasılsınız Angı" dedi. Domuz gibiyim dedim. Aman çok hoşuna gitti. Nedenini sorduğunda: "Etime aşerenler çok. Domuz gibiyim deyince benden kaçıyorlar" dedim. Tatlı tatlı güldü ve bu söyleşimizi köşesinde de yazdı.
Sayrıevinde ziyaretine gidemedim. Çünkü ziyaretçi kabul etmiyorlardı. Ancak telefonla sayın eşine "geçmiş olsun" dileğinde bulunabildim.
Türk ulusu, değerli bir yazarını, Türk basını boşluğu doldurulamaz bir kalem ustasını, Atatürkçüler ödünsüz bir savunucusunu, Cumhuriyet gazetesi başlı başına bir ekolünü yitirdi.
Başımız sağolsun.
abece Eğitim, Ekin ve Sanat Dergisi,
Haziran 1997, Sayı: 130