Çağdaş Gazeteciler Derneği'nin 10 yıl aralıksız genel başkanlığını yapan bir kişi olarak bu görevimden hep onur duymuştum.
Ama şimdi ÇGD eski Genel Başkanı Mustafa Ekmekçi'nin ölümünden sonra hissettiğim şu ki, duyduğum onur 3 kat, 5 kat arttı.
Ekmekçi ile aynı derneğin başkanlığını, yöneticiliğini yapmış olmanın, hatta aynı derneğe üye olmanın, apayrı bir önemi, ayrıcalığı ve onuru olduğunun bir anda bilinç üstüne çıktığını hissetmekteyim.
Mustafa Ekmekçi'nin basın yaşamındaki öyküsü; mütevaziliği, hiç zigzag çizmeyen namuslu çizgisi, demokratikliği, laik cumhuriyet karşısındaki ödünsüzlüğü, iletişim fakültelerindeki tüm öğrenciler için eksiksiz bir ders kitabıdır.
Sorumsuz medya anlayışının giderek ağırlık kazandığı, basın-yayın yaşamının bataklık haline düştüğü Türkiye'de bu çürümüşlüğe karşı direnenler o kadar azalmıştı ki... Ekmekçi'nin kaybı bu sayıyı daha da azalttı.
Çetelerden, tarikatlardan geçilmez hale gelen ülkemizde, demokratik rejimin, laik cumhuriyetin açık hedef hale getirilmesi sürecinde, Ekmekçi son nefesine kadar onurlu bir Kuvayı Milliye neferi olarak mücadele verdi.
İnanıyorum ki, Ekmekçi huzur içinde yatacaktır. Çünkü o Uğur Mumcu gibi Aziz Nesin gibi daha isimlerini yazamayacağım birçok yurtsever gibi topluma karşı görevini fazlasıyla yerine getirdi.
Ekmekçi, yaşamının her boyutuyla tam bir basın emekçisiydi, hatta deyim yerindeyse bir basın amelesiydi.
ÇGD'nin "Uğur Mumcu'ya Armağan" kitabında, Mumcu'nun ölümü üzerine yazdığım yazıyı şöyle bitirmiştim:
"Sevgili Uğur Mumcu, Aksoy Hocaya selamlarımızı iletmeyi unutma. Bahriye Üçok, Turan Dursun, Çetin Emeç ve diğerlerine de..."
Mustafa Ağabey, aynı notu seninle göndersek, seni yormuş olur muyuz?
O mektuptan sonra Aziz Nesin'i de kaybettik. O ismi de ekleyiver, eksiklik olmasın.
Bu tarafı merak etmeyin.
Mücadelenizi ve bayrağınızı yere düşürmeyeceklerin sayısı mutlaka artırılacaktır.
ÇGD başta olmak üzere, basın yayın çalışanları anılarınızı hep canlı tutacaktır.
ÇGD/Çağdaş Basın, 21 Mayıs 1997