Ankara'nın ünlü cenazelere sahne olan iki camisi var: Kocatepe ve Maltepe. Zamanla iki caminin misyonu farklılaştı. Maltepe Camisi'ni seçenler, çoğunlukla Cumhuriyet kuşağı. Mustafa Ekmekçi de o kuşaktan. Köy Enstitüleri'nden yetişmiş bir gazeteciydi. Ekmekçi'nin cenaze namazının da Maltepe Camisi'nden kaldırılması doğaldı. Bahçe kalabalıktı. Her renkten, her kuşaktan insan vardı. Sanatçılar, gazeteciler, politikacılar ve de liderler; Mesut Yılmaz, Deniz Baykal, Bülent Ecevit. Ekmekçi, kalabalığı görse not defterine sarılırdı, eminim. Ama Baykal ve Ecevit'in aynı bahçede tokalaşmadan durduklarını görse üzülürdü.
Gördüklerini, bildiklerini yazmak, Ekmekçi için bir tutku, bir yaşam biçimiydi. Satırları, tanıklıklarının belgesiydi. İnsanı seviyordu. Ekmekçi, dün alkışlarla uğurlandı. Alkışlanan, 70 yıllık yaşamı, 27 (38- M.A.)yıllık gazeteciliğiydi. Gazetecilik çizgisiydi. O çizgi hep dosdoğruydu, hiç kırılmamıştı.
Hürriyet, 24 Mayıs 1997