Sayın Ekmekçi ile tanışıp görüşmem Eskişehir "ADD"de (Atatürkçü Düşünce Derneği) 28 Mayıs 1996 Salı günü oldu. İlk sorusu "Cumhuriyet okuyor musun" oldu. "Tabii ki, hem de her gün!" dedim. "Ne güzel!" dedi. O sırada birisi sevgiyle "Şu Cumhuriyet bir batsa da kurtulsam" dedi; ama bu, batmasını istemeyen bir dilekti. Arkadaşlar "Batarsa biz birleşir, yine çıkarız. Siz hiç merak etmeyin" dediler. Rahmetli Ekmekçi gülümsedi!
Çarıklılar kitabını imzalarken, sohbetimiz sırasında işsiz olduğumu öğrenmişti. "Niye bu kadar karamsarın? İnsan limon satar, yine harçılığını çıkarır. Para kazanmak nedir ki" dedi. Onca işinin arasında Eskişehir'deki yakınlarını telefon ile arayıp bana iş bulmaya çalışmıştı. Not defterinden kopardığı kağıt parçasına adres ve telefon numarasını yazıp verdi. Benden de adres ve telefon numarası aldı. "Seni Ankara'dan arayacağım" dedi.
2 Haziran 1996 günü "Ankara Notları" nda adımı okudum. Daha sonra yeni yılını kutladım. Kendi el yazısı ile yeni yıl kartı göndermişti. Çok sevinmiştim. O'nun deyimi ile "şişindim". Ama sevincim çok kısa sürdü!
Mustafa Ekmekçi ile tanışıp görüşme olanağını bulduğum için çok mutluyum. Bu mutluluk bana ömür boyu yeter. Onu hiç unutmayacağım!
Yakınlarının, Cumhuriyet çalışanlarının, onu çok seven ve hiç unutmayacak olan okurlarının başı sağ olsun!
Cumhuriyet, 31 Mayıs 1997